Επιστολή των καθηγητών του Πολυτεχνείου Κρήτης προς τον Υπουργό Παιδείας

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Συλλόγου Δ.Ε.Π. του Πολυτεχνείου Κρήτης (του οποίου είμαι μέλος(*)) έστειλε χθες την παρακάτω επιστολή στον Υπουργό Παιδείας καθ. κ. Κ. Αρβανιτόπουλο:

«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,

Στον αριθμό των εισακτέων στα ΑΕΙ που ανακοινώθηκε πρόσφατα, σημειώνεται μια σημαντική αύξηση στα ΑΕΙ της περιφέρειας. Για παράδειγμα η Σχολή ΗΜΜΥ του Πολυτεχνείου Κρήτης, με 28 μέλη ΔΕΠ, θα δεχθεί φέτος 225 εισακτέους (πριν 2 χρόνια οι εισακτέοι ήταν 130), όταν η Σχολή ΗΜΜΥ του ΕΜΠ, με 85 μέλη ΔΕΠ, θα δεχθεί τον ίδιο αριθμό εισακτέων (225).

Για να μπορέσουν οι φοιτητές να σπουδάσουν, και κατ’ επέκταση να αποφοιτήσουν, θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε διαλέξεις και εργαστήρια. Σε πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ, ιδιαίτερα της περιφέρειας, ο αριθμός των εισακτέων είναι πολύ μεγαλύτερος από τη χωρητικότητα των διαθέσιμων αιθουσών.

Οι θέσεις εισακτέων αυξήθηκαν κυρίως σε ιδρύματα της περιφέρειας

Με την πρόσφατη ανακοίνωση της αύξησης του αριθμού των εισακτέων ο Υπουργός Παιδείας, επισήμανε ότι η «μικρή» αυτή αύξηση έγινε, μεταξύ άλλων, «για να μπορέσει αυτή η χώρα σταματήσει να «παράγει» ανέργους πτυχιούχους, ή πτυχιούχους χωρίς δεξιότητες και επάρκεια.» Παρατηρώ ότι η αύξηση δεν είναι μικρή, αλλά πιο κρίσιμο ζήτημα αποτελεί το ότι,  με τον τρόπο που έγινε, όχι μόνο δε θα λύσει το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας, αλλά ίσως το επιτείνει.

Κατ’αρχήν η χαρακτηρισθείσα ως «μικρή» αύξηση των εισακτέων (μεγαλύτερη του 15% για περίπου 50 πανεπιστημιακά τμήματα σε όλη τη χώρα), αφορά κυρίως σε πανεπιστήμια της περιφέρειας: ενώ ο αριθμός των εισακτέων μειώθηκε στα πανεπιστημιακά ιδρύματα Αθηνών, Πειραιώς και Θεσσαλονίκης (εξαίρεση αποτελούν η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο και το Χαροκόπειο), ο αριθμός των εισακτέων αυξήθηκε σε όλα ανεξαιρέτως τα πανεπιστήμια της περιφέρειας. Ο ανορθολογικός τρόπος με τον οποίο σημειώθηκαν οι αλλαγές στον αριθμό των εισακτέων, θα διοχετεύσει σημαντικό μέρος των νέων από τα μεγάλα αστικά κέντρα σε ΑΕΙ της περιφέρειας. Δυστυχώς η ανακατανομή αυτή των εισακτέων έγινε χωρίς να ληφθούν υπόψη οι δυνατότητες που έχουν τα περιφερειακά ΑΕΙ να υποδεχθούν τους νέους φοιτητές και οι πρωτοετείς θα βρεθούν φέτος μπροστά σε αμφιθέατρα και εργαστήρια στα οποία δε θα χωρούν. 

Η εκπαίδευση των παιδαγωγών

Πριν 20 χρόνια, μια φίλη από την Αγγλία μου είχε εξηγήσει τη διαδικασία από την οποία πρέπει να περάσει απόφοιτος των τριετών σπουδών που οδηγούν σε πτυχίο μαθηματικών, για να πιστοποιηθεί ως καθηγητής μαθηματικών στη δευτεροβάθμια:
Μετά το πρώτο πτυχίο, ακολουθούσε ένα έτος μεταπτυχιακών σπουδών στη διδακτική. Κατά τη διάρκεια αυτών των σπουδών παρακολουθούσε παιδαγωγικά μαθήματα, αλλά παράλληλα ξεκινούσε να διδάσκει σε τάξη, υπό την επίβλεψη ενός μέντορα.

Η ιδέα μου είχε φανεί πολύ καλή: τον πρώτο χρόνο, το μάθημα να γίνεται υπό την επίβλεψη ενός μέντορα, ο οποίος θα καθοδηγεί τον νέο καθηγητή. Αναρωτιόμουν γιατί αυτό δεν εφαρμοζόταν στην Ελλάδα.

Με αφορμή τη συζήτηση για την αύξηση των εισακτέων στα ΑΕΙ, είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω γιατί κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο.